به گزارش پایگاه خبری کرج امروز، حرکت در اتوبوس X۱ در بارسلون که میادین فرانسیس ماسیا و گلوریس را در سراسر ناحیه ایگزامپل به هم متصل می‌کند، چیز منحصر به فردی دارد: هشت اتوبوس در این خط برقی هستند و سوختشان با هیدروژن سبز است که یعنی حمل و نقل عمومی با انتشار کربن صفر خالص.

بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، در سراسر جهان، حمل‌ونقل بیشترین اتکا به سوخت‌های فسیلی را دارد و ۳۷ درصد از انتشار CO۲ را به خود اختصاص می‌دهد. مناطقی با دسترسی خوب به حمل‌ونقل عمومی و درصد پایینی از وسایل نقلیه شخصی نیز مناطقی هستند که میزان انتشار CO۲ کمتر و کیفیت هوای بهتری دارند.

اتوبوس‌های هیدروژنی سبز نمونه‌ای از تعهد متهورانه منطقه شهری بارسلونا (AMB) نسبت به کربن‌زدایی، مطابق با دستور کار ۲۰۳۰ و توافق‌نامه پاریس است: طرح آن برای حمل و نقل شهری، در میان بسیاری از اهداف بلندپروازانه دیگر، ساخت ۵۸ درصد از ناوگان اتوبوسرانی متشکل از وسایل نقلیه الکتریکی و هیبریدی تا سال ۲۰۲۴ است. اما چگونه می‌توان چنین مدل هایی از حمل و نقل پایدار را تأمین مالی کرد؟

هیدروژن سبز به عنوان یکی از امیدوارکننده‌ترین جایگزین‌ها برای استقرار حمل و نقل پایدار است. با این حال، یکی از اولین چالش‌های مهاجرت به هیدروژن سبز، تبدیل آن به یک گزینه مقرون‌به‌صرفه است، زیرا سرمایه‌گذاری اولیه برای ایجاد زیرساخت‌های ذخیره، تولید و حمل و نقل این انرژی تجدیدپذیر هنوز بسیار گزاف است.

در AMB، درآمدهای موجود برای حمل و نقل و پایداری کمی بیش از ۲۰ درصد بودجه کل را تشکیل می‌دهد و برای پوشش هزینه های مربوطه که انتظار می رود تقریباً ۴۰ درصد از کل بودجه در سال ۲۰۲۲ باشد، کافی نیست. اخذ هزینه مستقیم از مردم برای افزایش هزینه ها راه حل آسانی نیست. در بسیاری از شهرهای جهان، افزایش قیمت وسایل نقلیه عمومی از قبل عاملی برای اظهار نارضایتی در میان مردم بوده است.

این چالش باعث شد تا مدیر کل AMB، رامون تورا، با همتایان خود در سایر کلانشهرهای جهان تماس بگیرد تا راه حل هایی را که تاکنون در عمل به کار گرفته شده است را مبادله کند. این سوالات در این خصوص مهم هستند: آیا باید و آیا می توان مدل های پرداخت کاربر را حفظ کرد؟ آیا می توان در مورد مشارکت عمومی-خصوصی برد-برد مذاکره کرد؟ آیا سیستم های حمل و نقل عمومی ۱۰۰٪ رایگان یا مکانیسم های عوارض شهری امکان پذیر است؟

رامون تورا دوشنبه گذشته در کارگاه پایانی جامعه مدیران شهری که مقامات متخصص در حمل و نقل، جابجایی را گرد هم آورد، گفت: «ما با مشکل پیچیده‌ای مواجه هستیم و تبادل ایده‌ها برای اجرای راه‌حل‌های کوتاه‌مدت کلیدی است».

این گروه کوچک متشکل از ۱۳ نماینده این فرصت را داشتند که شخصاً در مقر AMB ملاقات کنند و تجربیات خود را در تلاش برای تحقق هدف تأمین مالی حمل و نقل شهری ایمن، مقرون به صرفه و پایدار به اشتراک بگذارند. در میان ایده‌های مورد بحث، توافق بر سر این واقعیت وجود داشت که توسعه زیرساخت‌های خودرو محور دیگر راه‌حل مناسبی برای شرایط اضطراری که کلانشهرهای ما با آن مواجه هستند نیست، و اینکه ثبات درآمدها برای تامین مالی حمل‌ونقل عمومی متکی به یافتن کانال‌های مالی جدید است که توزیع صحیح هزینه ها را تضمین می‌کند.

در مورد اتوبوس‌های با سوخت هیدروژنی در بارسلون، فرمول ثبات درآمد از طریق مشارکت با یکی از بزرگترین شرکت‌های برق جهان (Iberdrola) که تامین مالی ساخت و بهره‌برداری از ایستگاه سبز هیدروژنی است که در حال حاضر هشت اتوبوس را تامین می‌کند، پیدا شد. این طرح قادر است که در نهایت اتوبوس های بیشتری و همچنین وسایل نقلیه شخصی را تامین کند. این یک مورد واضح از سرمایه گذاری در یک تجارت است که باید در میان مدت و بلند مدت بسیار سودآور شود. برنامه AMB که به نوبه خود در خرید اتوبوس های هیدروژنی سبز سرمایه گذاری می کند، افزایش ناوگان فعلی از ۸ به ۳۶ است که مستلزم افتتاح ایستگاه های سوخت هیدروژن جدید در سراسر کلان شهر می‌باشد.

شرکت کنندگان در کارگاه آموزشی جامعه مدیران شهری نه تنها فرصتی برای بازدید از اولین ایستگاه سوخت رسانی هیدروژنی در اسپانیا داشتند، بلکه سوار اتوبوس سبز هیدروژنی بارسلون نیز شدند. مسائلی از قبیل در دسترس بودن دوچرخه های مشترک، سیستم نظارت بر ترافیک، انتشار گازهای گلخانه‌ای، سیستم‌های پارک و سواری و موارد دیگر نیز مورد بحث قرار گرفت. در ضمن هر شهروند با یک گوشی هوشمند و با یک برنامه واحد به نام AMB Mobilitat، به همه آنها دسترسی پیدا خواهد کرد.

این گونه فعالیت‌ها نقطه اوج فرآیند تبادل دانش بود که از شهریور ماه سال جاری با حضور نمایندگان اعضای کلانشهر به جلسه مقدماتی جامعه مدیران شهری آغاز شد. یافته‌های هر دو جلسه و همچنین توصیه‌هایی در مورد بهترین شیوه‌ها برای تامین مالی حمل‌ونقل شهری، در گزارش بعدی جامعه مدیران کلان‌شهر، که در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳ منتشر می‌شود، گردآوری خواهد شد.

ترجمه: محسن راعی